16 października 2011

Brak czasu…

Muszę się przyznać przed samą sobą, że totalnie zaniedbałam mojego bloga, który powinien mi posłużyć za swego rodzaju pamiętnik, do którego będę mogła kiedyś powrócić. Dlatego też od dzisiaj będę się starała dodawać posty regularnie – tzn. co tydzień:D Mam nadzieję, że wytrwam w tym postanowieniu. Na razie chciałabym napisać, że bardzo mi się tutaj podoba, trafiłam na naprawdę świetną rodzinkę – jak widać moje przeczucia się sprawdziły:) Co prawda dzieci jak to dzieci, czasami pokazują pazurki:D  Poznałam mnóstwo nowych osób, w większości są to osoby mówiące po hiszpańsku, dlatego też, zamierzam wziąć się za naukę tego języka, a ponieważ zawsze chciałam nauczyć się hiszpańskiego przyrzekam sama przed sobą, że nie zmarnuję tej szansy! Do nowych osób zalicza się też ktoś, kogo bardzo lubię i w dużej mierze, to właśnie dzięki tej osobie się nie nudzę, ale to już zostawię dla siebie. Muszę przyznać, że czas tutaj pędzi jak szalony, niedawno minął miesiąc od dnia, w którym moja noga stanęła na amerykańskiej ziemi:D A ja rozważam zostanie tutaj o rok dłużej:) 
Pozdrawiam:) 

2 komentarze:

Anonimowy pisze...

Ooo. Teraz hiszpański? Hmm ... nie szkoda Ci 3 lat francuskiego, którego się uczyłaś? To dobrze, że trafiłaś na miłą rodzinkę :)

Martini.

Iwona pisze...

Ooo nie szkoda, bo francuski też jest w planach. Muszę skończyć 6 kredytów lub 72 godziny, więc mam trochę możliwości:)